مرحوم استاد فاطمینیا، به تمام معنای کلمه، عالمی مردمی و مردمدوست بود؛ ارتباطی که با مردم برقرار کرد، مبدل به ارتباطی دوطرفه و پایدار شد و از این حیث، معدود افرادی در دوران ما، قابل مقایسه با او هستند. استاد، در مسیر حق و حقیقت و دفاع از حقانیت راهی که در پیش داشت، از سرزنش بدخواهان و تهمت بداندیشان نمیهراسید و در این راه، از آبرو و اعتبار خود خرج میکرد.
به گزارش نباءخبر، اردیبهشتماه سال 1388 بود، رهبرانقلاب به مناسبت درگذشت آیتا… العظمی بهجت که روز بیست و هفتم همان ماه دعوت حق را لبیک گفت، مراسم ترحیمی در حسینیه امام خمینی(ره) برگزار کردهبودند و سخنران مراسم، آیتا… سیدعبدا… فاطمینیا بود؛ واعظِ عالمی که افتخار شاگردی در محضر آیتا… بهجت را داشت و در آن مراسم، یکی از بهترین تصاویر ممکن را درباره شخصیت آن عارف و عالم ربّانی ارائه کرد؛ آیتا… فاطمینیا گفت: «راه نیل به سعادت و تکمیل نفس، از راه برهان و استدلال و سپس مجاهده و ریاضت است و آیتا…العظمی بهجت، از طریق تعبّد و عبودیت کامل، به این جایگاه دینی رسیدهبود.» حالا، درست 13 سال از آن روزها میگذرد و من، باید درباره آیتا… فاطمینیا و به مناسبت رحلت او بنویسم؛ مردی که بیان گرم و کلام دلنشینش، برای همه کسانی که تشنه کسب معرفت بودند و در تمنای درک مفاهیم عالی دیانت و تعبّد، بیتابی میکردند، آبی گوارا به حساب میآمد. استاد بزرگ اخلاق، در نخستین ساعات بامداد دیروز، دعوت حق را لبیک گفت؛ آن هم بعد از چند سال بیماری و تحمل رنج و شگفت اینجاست که در این مدت، اطرافیان از او، جز حمد و سپاس الهی و شکر بر نعمتهای بیمنتهای حضرت حق، چیزی نشنیدند.
راوی صادق زندگی بزرگان
عمر پربرکت استاد، به آموختن معارف الهی و آموزش آن به بندگان خدا سپری شد؛ زاده سال 1325 در تبریز و در بیت آیتا… سیداسماعیل اصفیائی شندآبادی، در دوران علمآموزیاش، تلمذ در محضر علمای بزرگی را تجربه کرد؛ علمایی که بیشتر آنها، در زمره عرفای نامدار دوران معاصر بودند؛ نامهای بزرگی همچون علامه طباطبایی، آیات عظام محمدعلی اراکی و محمدتقی بهجت و نیز آیات محمدتقی آملی و سیدرضا بهاءالدینی را میتوان در ردیف استادان آیتا… فاطمینیا دید. چشم تیزبین و حافظه قدرتمند او، تمام جاذبههای محضر این عرفا و علمای نامی را میدید و در خود حفظ میکرد و در روزگار فراق آن صالحان، بازگوکننده شیوای درّ و گهرهایی شد که نسل جدید از شناخت و دریافت آنها محروم ماندهبود. استاد فاطمینیا، راوی صادق روایت زندگی کسانی بود که در مسیر سیر الیا…، توفیقات فراوانی داشتند و در طی کردن طریق حق و رسیدن به مقام بندگی خدا، سر از پا نمیشناختند. با این حال، او در نقل سرگذشتها، متوقف نماند و خود، در مقام شاگردی و تعقیب مسیر آن بزرگان که راهشان، همان راه ترسیم شده پروردگار از طریق معصومین(ع) بود، گامهای مؤثر برداشت و بخش مهمی از حلاوت و شیرینی کلام وی، ناشی از درک حقیقتی بود که طعم خوش آن را در همراهی با خوبان روزگار چشید.
هنر بزرگ استاد فاطمینیا
هنر بزرگ مرحوم استاد فاطمینیا، در عرصه تبلیغ و وعظ، سادهگویی مفاهیمی بود که عامه مردم، به راحتی نمیتوانستند درک کنند. او مانند برخی از علمای نامی، خود را در گوشه کتابخانه یا کنج مدرسه محصور نمیکرد و فقط به تربیت شاگردان نمیپرداخت؛ مرحوم استاد فاطمینیا، به تمام معنای کلمه، عالمی مردمی و مردمدوست بود؛ ارتباطی که با مردم برقرار کرد، مبدل به ارتباطی دوطرفه و پایدار شد و از این حیث، معدود افرادی در دوران ما، قابل مقایسه با او هستند. استاد، در مسیر حق و حقیقت و دفاع از حقانیت راهی که در پیش داشت، از سرزنش بدخواهان و تهمت بداندیشان نمیهراسید و در این راه، از آبرو و اعتبار خود خرج میکرد. روحش شاد و یادش گرامی باد.