یک گروه از محققان به نتایج جالبی در خصوص نامزئی سازی کامل اشیاء از طریق خمش نور در محیط های انتشاری دست یافته است. یکی از اعضا تیم تحقیق بنام بختیاز اورازبایف می گوید: « نامرئی سازی به روش خمیدگی نور کار نسبتا” ساده ای است. زیرا تنها عوامل مورد نیاز دو ماده مختلف با […]
یک گروه از محققان به نتایج جالبی در خصوص نامزئی سازی کامل اشیاء از طریق خمش نور در محیط های انتشاری دست یافته است.
یکی از اعضا تیم تحقیق بنام بختیاز اورازبایف می گوید: « نامرئی سازی به روش خمیدگی نور کار نسبتا” ساده ای است. زیرا تنها عوامل مورد نیاز دو ماده مختلف با قدرت نفوذ معین است. بدین ترتیب می توانیم لفافه ای ایجاد کنیم که موجب چرخش نور در اطراف شی و در نتیجه ناپدید شدن آن می شود. لازم به یادآوری است که این امر تنها در محیط انتشاری عملی است.»
ظاهرا موضوع از آنچه که تصور می کردیم ساده تر است. چنین فناوری ای قطعا مشکلات پیچیده ای به همراه داشته که موانع جدی ای بر سر راه دانشمندان قرار می داده است. عضو دیگری از گروه بنام آلخاندرو مارتینز می گوید: « دلیل ناکارآیی لفافه هایی که پیش از این ساخته شده، عدم توانایی خمش نور در پالس های کوتاه است. یک راهکار احتمالی برای رفع این نقص، تکنیکی به نام اپتیک تحول است که به کمک آن مناسب ترین ماده برای تهیه لفافه شناسایی می شود.»
فناوری نامرئی سازی مرز تخیل و داستان های مهیج را شکسته و دارای قابلیت های بالقوه نظیر تسریع سیگنال ها در ارتباطات نوری، نامرئی کردن هواپیمای رادارگریز و حتی ساخت پنل های خورشیدی بهتر می شود. بنا به گفته میگل بلوته: « علاوه بر موارد فوق، می توان از فناوری نامرئی سازی برای شناسایی منشا تداخل در سامانه های ارتباطی و نیز در تصویربرداری توموگرافی از بافت های بدن که نوعی مدیوم انتشاری به شمار می روند، استفاده کرد.» جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Physical Review A منتشر شده است.
منبع: futurism.com
