با ظهور فناوری چاپ سه بعدی جهان شاهد انقلابی در ابعاد گوناگون صنعت و اقتصاد جوامع پیشرفته بوده است که از آن به عنوان انقلاب صنعتی عصر دیجیتال (عصرچهارم) یاد می‌شود. از دیگر ویژگی های فناوری ساخت افزودنی می توان به شکسته شدن زمان های طولانی در فرایندهای ساخت به روش های متداول نام برد […]
با ظهور فناوری چاپ سه بعدی جهان شاهد انقلابی در ابعاد گوناگون صنعت و اقتصاد جوامع پیشرفته بوده است که از آن به عنوان انقلاب صنعتی عصر دیجیتال (عصرچهارم) یاد می‌شود.
از دیگر ویژگی های فناوری ساخت افزودنی می توان به شکسته شدن زمان های طولانی در فرایندهای ساخت به روش های متداول نام برد که زمان ساخت مدل، قطعه یا قالب در فاصله چند ساعت یا چند روز خواهد بود و Lead Time معمول چند ماهه پروژه ها به چند روز کاهش می یابد که در مجموع کاهش هزینه انجام پروژه را بدنبال خواهد داشت.
تدوین نقشه راه این حوزه باید با شتاب بیشتری پیگیری و در جهت فاصله گرفتن از اقتصاد فلج کننده نفتی از یک سو و توسعه شرکت های دانش بنیان از سوی دیگر، در این زمینه بسترسازی شود که به دنبال آن منجر به تولید ثروت، ارزش افزوده بالا و ایجاد اشتغال در قشر نخبگان جلوگیری از فرار مغزها می‌شود.
با توجه به رشد و توسعه فناوری که شتاب فزاینده ای را دارا است شاهد فاصله گرفتن بیشتر کشورهای پیشرفته با کشورهای جهان سوم هستیم که از تبعات آن می توان به سیطره بیشتر قدرت های بزرگ در آینده اشاره کرد. بنابراین ایران نیز باید در راستای توسعه فناوری ساخت افزایشی اقدامات موثری را انجام دهد.
وجود سرشار نخبگان در کشور و منابع غنی طبیعی از جمله پتانسیل ها و سرمایه های بالقوه در این حیطه است که جایگاه کشور اسلامی ما را از دیگر کشورهای منطقه متمایز می سازد.
دستاورهای این فناوری به شکل ساخت دستگاه های مختلف و توسعه مواد مصرفی آن که بسیار سود آور است، می تواند منجر به رشد صنایع مختلف کشور از یک سو و صادرات آن به خارج از کشور شود که بدنبال آن تولید ثروت عظیم برای محققان و متخصص های داخلی را در پی خواهد داشت.
دانش فناوری‌های پیشرفته یکی از مهمترین محورهای توسعه هر کشوری به شمار می رود، در حالیکه بیش از دو دهه از ظهور فناوری پیشرفته «ساخت افزودنی» می گذرد جهان شاهد انقلابی در ابعاد گوناگون صنعت و اقتصاد جوامع پیشرفته بوده است که از آن به عنوان انقلاب صنعتی عصر دیجیتال (عصرچهارم) یاد می شود.
در کشور فعالیت های علمی و تحقیقاتی و صنعتی پراکنده ای انجام شده البته خود این موضوع نشان دهنده پتانسیل بالای کشور در این عرصه است و باید در مراکز علمی استراتژی کلان، هم گرایی و قطب بندی را شاهد باشیم.
البته تحقیق و توسعه فناوری های «ساخت افزودنی» هزینه بر و زمان بر است، بنابراین اگر سیاستگذاری کلان کشور در قالب تدوین یک نقشه راه (Road Map) شکل گیرد، می توان از پراکنده کاری و اتلاف پتانسیل ها پرهیز کرد و سرمایه کشور را در راستای استراتژی های کشور سریع تر و موثرتر جهت دهی کرد.
منبع : مهر
