فناوری جدید برای ارتباط رادیویی در زیر آب

تکنولوژی ترانسمیت، راه را برای ساخت رادیوهای زیرآبی باز کرده است. به نقل از صدا نیوز ،بر روی سطح زمین، به راحتی می‌توانیم با استفاده از تکنولوژی بی‌سیم(wireless) ارتباط برقرار کنیم. اما همیشه هم برقراری ارتباط به همین راحتی و آسانی نیست، چون این امواج در تمامی محیط‌ها به همین راحتی منتقل نمی‌شوند. مثلاً در […]

تکنولوژی ترانسمیت، راه را برای ساخت رادیوهای زیرآبی باز کرده است.

به نقل از صدا نیوز ،بر روی سطح زمین، به راحتی می‌توانیم با استفاده از تکنولوژی بی‌سیم(wireless) ارتباط برقرار کنیم. اما همیشه هم برقراری ارتباط به همین راحتی و آسانی نیست، چون این امواج در تمامی محیط‌ها به همین راحتی منتقل نمی‌شوند. مثلاً در محیط‌های آبی یا در غارها، سیگنال‌ها به خوبی اجازه انتشار پیدا نمی‌کنند. با ظهور فناوری‌های جدید در این زمینه، ارتباطات به وبژه اینترنت نیز توسعه خواهد یافت.
به نقل از انگجت، دارپا (DARPA) یا سازمان پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفتۀ دفاعی، یک سازمان تحقیقاتی و فناوری زیر نظر وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا است. این سازمان مسئولیت توسعه و ساخت فناوری‌های نوین را برای استفاده ارتش آمریکا به عهده دارد.

دارپا ممکن است راه حل‌های بهتری مدنظر داشته باشد. مثلاً، گروه AMEBA (که یک آنتن مکانیکی است) در حال ساخت و توسعۀ فرستنده‌های قابل حمل با فرکانس‌های بسیار کم (۳ کیلوهرتز تا ۳۰ کیلوهرتز) یا با فرکانس‌های فوق پایین (۱ هرتز تا ۳ کیلوهرتز) است که می‌تواند در موادی نظیر آب و سنگ نفوذ کند و از این طریق اطلاعات را منتقل کند.

غواصی اسکوبا (SCUBA) نوعی از غواصی در زیر آب است که در آن، غواص با استفاده از مجموعه‌ای از وسایل که امکان تنفس در زیر آب را فراهم می‌آورد به تنفس در زیر آب و غواصی می‌پردازد. اسکوبا به معنی «دستگاه خودکفای تنفس زیر آب» است. غواصان اسکوبا می‌توانند برای هم پیام‌های متنی بفرستند. مثلاً حین انجام عملیات نجات در تونل، با هم و با محیط بیرون از آب در ارتباط باشند.

مفاهیم پایه و اصلی انتقال ULF و VLF، مفاهیم جدیدی نیست. در ابتدا، چندین سال این مفاهیم، در مسائل نظامی به منظور ارتباط با زیردریایی‌ها مورداستفاده قرار می‌گرفت. چالشی که در اینجا ما با آن روبرو هستیم، این است که چگونه از نیروی الکترومغناطیسی در یک فضای نسبتاً کوچک استفاده کنیم؟ چون مواد در میادین مغناطیسی یا الکتریکی قوی، حرکت می‌کنند.

در دروان جنگ سرد، ایستگاه‌های VLF، مساحت زیادی را به همراه برج‌های چند صد متری به خود اختصاص می‌داد. گروه AMEBA، در حال برطرف کردن معایب طراحی، عایق‌ها، آهن‌رباها و مهندسی این طرح است تا بالاخره بتواند آن را به منصه ظهور برساند.

این گروه می‌خواهد حداکثر تلاش خود را برای راه اندازی این طرح بکند. دارپا دارد با ایده‌پردازان و صاحب‌نظران در این زمینه گفت‌وگو می‌کند و سکوتی که در حال حاضر، حاکم بر جو است، بیانگر آن است که احتمالاً اکتشافات جدیدی در زمینۀ مغناطیس دارد شکل می‌گیرد.
نکته اصلی این جاست که تمرکز اصلی این پروژه روی مسائل نظامی است. اما این بدین معنا نیست که این فرستنده‌ها هیچ کاربرد دیگری نداشته باشند. بلکه این فرستنده‌ها به گونه‌ای ساخته شده است که در مسائل مختلف، کاربرد دارند.

منبع :ایتنا


ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید