دیشب بعد از هیئت سوار ماشین شدم و یکی از دوستان آمد وارد ماشین و گفت دیدید حاج آقا چی گفته اند!؟؟ گفتم کدام حاج آقا؟دستش را داخل جیبش کرد و موبایلش را درآورد و ویدیویی را پخش کرد، شخص خاطی میگفت ادیسون به جهنم میرود حال اگر لامپ را اختراع کرده باشد و خدمت […]
دیشب بعد از هیئت سوار ماشین شدم و یکی از دوستان آمد وارد ماشین و گفت دیدید حاج آقا چی گفته اند!؟؟
گفتم کدام حاج آقا؟دستش را داخل جیبش کرد و موبایلش را درآورد و ویدیویی را پخش کرد، شخص خاطی میگفت ادیسون به جهنم میرود حال اگر لامپ را اختراع کرده باشد و خدمت به خلق کرده باشد.
با توجه به این که در صندلی شاگرد نشسته بودم ، برگشتم به عقب و گفتم مجدد این کلیپ را پخش کن.نگاه کردم و دیدم سخنران حدود هفتاد سال سن داشت و بر روی منبر نشسته بود و در یک هیئت درحال سخنرانی بود. با دقت که نگاه کردم و لب خوانی کردم دیدم که صدا با تصویر یکی نیست و مطلب دوم که خیلی برایم جالب بود این بود که صدا برای یک شخص حدودا چهل ساله بود.به دوستم گفتم که این صدا برای این تصور نیست و با دقت این ویدیو را نگاه کن، بعد از چند لحظه تامل گفت آره راست میگی.
یک نظریه وجود دارد که تاثیر رسانه ها بر افکار عمومی را مطلق دانسته و تاکید دارد که رسانه ها اولویت های فکری مردم را تعیین میکنند.به عبارت دیگر در این نظریه هیچ گونه قدرت انتخاب برای مخاطبین قائل نشده است و رسانه ها را تاثیر گذارترین عامل تعیین کننده ی افکار عمومی دانسته است.البته باید متذکر شد که این نظریه بیشتر درمورد جامعه ی توده ای است.در جامعه ی توده ای عقیده گیران نسبت به عقیده دهندگان بسیار زیاد تر هستند . به عبارت دیگر در جامعه ی توده ای اکثر مردم عقاید و افکار خود را از دیگران گرفته و تعداد محدودی افکار و اندیشه تولید میکنند.
مهم ترین چیزی که باعث شده است که جامعه ی توده ای این ویژگی ها را داشته باشد سطح پایین سواد و آگاهی پایین مردم است زیرا بی سوادی باعث میشود که مردم نتوانند رویداد های منتشر شده از رسانه ها را در سطوح مختلف تحلیل و بررسی نمایند به همین جهت مردم ممکن است موضوعات منتشر شده را به آسانی بپذیرند.
روحانیت ، جمله ی بی معنا ، هیئت ، منبر ، پخش در فضای مجازی ، موضع گرفتن مخاطبین نسبت به روحانیون و الی آخر…
روزگاریست که حتی اگر بخواهیم با چشم هم مطلبی را دریافت کنیم باید دقت لازم را جهت صحت و سقم آن اعمال نماییم.
