گروهی از محققان دانشگاه مونترال، کلاس جدیدی از ناقل های دارویی ساخته شده از DNA را طراحی کرده اند که 20 هزار برابر کوچک تر از موی انسان است و می تواند نحوه درمان سرطان و سایر بیماری ها را بهبود بخشد.
به گزارش صدانیوز،محققان کانادایی، ناقل های دارویی جدیدی را بر اساس DNA طراحی کرده اند که می تواند برای درمان سرطان و سایر بیماری ها مفید باشد.
گروهی از محققان دانشگاه مونترال، کلاس جدیدی از ناقل های دارویی ساخته شده از DNA را طراحی کرده اند که 20 هزار برابر کوچک تر از موی انسان است و می تواند نحوه درمان سرطان و سایر بیماری ها را بهبود بخشد.
یکی از راه های کلیدی برای درمان موفقیت آمیز بیماری، ارائه و حفظ دوز دارویی مناسب در طول درمان است. قرار گرفتن در معرض دوز درمانی کمتر از حد مطلوب، کارایی را کاهش می دهد و معمولاً منجر به مقاومت دارویی می شود، در حالی که دوز بالاتر از حد مطلوب، باعث افزایش عوارض جانبی می شود.
حفظ غلظت مطلوب داروها در خون، همچنان یک چالش بزرگ در پزشکی مدرن است. از آنجایی که اکثر داروها به سرعت تجزیه می شوند، بیماران مجبورند چندین دوز را در فواصل منظم مصرف کنند. ، از آنجا که هر بیمار مشخصات فارماکوکینتیک منحصر به فردی دارد، غلظت دارو در خون آنها به طور قابل توجهی متفاوت است.
محققان گفته اند: ما دریافته ایم که موجودات زنده از انتقال دهنده های پروتئینی استفاده می کنند که برای حفظ غلظت دقیق مولکول های کلیدی مانند هورمون های تیروئید، برنامه ریزی شده اند و قدرت برهم کنش بین این ناقل ها و مولکول هایشان، غلظت دقیق مولکول آزاد را تعیین می کند.
این ایده ساده باعث شد تا تیم تحقیقاتی، شروع به توسعه انتقال دهنده های دارویی مصنوعی کنند که اثر طبیعی حفظ غلظت دقیق دارو در طول درمان، را تقلید می کند. پژوهشگران، در ابتدا دو ناقل DNA را شناسایی و توسعه دادند. یکی برای کینین، یک داروی ضد مالاریا، و دیگری برای دوکسوروبیسین، یک داروی رایج برای درمان سرطان پستان و سرطان خون.
محققان، سپس نشان دادند: این انتقال دهنده های مصنوعی را می توان به راحتی برای تحویل و حفظ هر غلظت خاصی از دارو برنامه ریزی کرد. پژوهشگران همچنین اضافه کرده اند، جالب تر اینکه ما دریافتیم که این انتقال دهنده های نانویی، می توانند به عنوان یک مخزن دارویی برای طولانی تر کردن اثر دارو و به حداقل رساندن دوز آن در طول درمان استفاده شوند.
یکی دیگر از ویژگی های چشمگیر این انتقال دهنده های نانویی، این است که می توان آن ها را به قسمت های خاصی از بدن که بیشتر به دارو نیاز دارند، هدایت کرد و این در اصل باید بیشتر عوارض جانبی را کاهش دهد.
با استفاده از انتقال دهنده داروی جدید توسعه یافته برای دوکسوروبیسین، تیم تحقیقاتی، نشان داد که فرمول انتقال دهنده دارو، به دوکسوروبیسین اجازه می دهد تا در خون حفظ شود و انتشار آن به سمت اندام های کلیدی مانند قلب، ریه ها و پانکراس را به شدت کاهش می دهد.
محققان، اکنون مشتاق هستند تا کارایی بالینی کشف خود را تأیید کنند. آنها معتقدند از آنجایی که نانو انتقال دهنده دوکسوروبیسین، برای حفظ غلظت بهینه دارو در گردش خون برنامه ریزی شده است، می تواند برای درمان سرطان خون مفید باشد.
یافته های تحقیقاتی در مجله Nature Communications منتشر شده اند.
