داوود دانش جعفری که خودش در طراحی اولیه هدفمندی یارانه ها نقش داشته است درباره وعده های برخی کاندیداها پیرامون پرداخت بیشتر یارانه و ضرر هایی که از این اتفاق به اقتصاد وارد خواهد شد توضیح داد. به نقل از صدا نیوز ،دانش جعفری که در دولت نهم سکان وزارت اقتصاد را در دست داشت […]
داوود دانش جعفری که خودش در طراحی اولیه هدفمندی یارانه ها نقش داشته است درباره وعده های برخی کاندیداها پیرامون پرداخت بیشتر یارانه و ضرر هایی که از این اتفاق به اقتصاد وارد خواهد شد توضیح داد.
به نقل از صدا نیوز ،دانش جعفری که در دولت نهم سکان وزارت اقتصاد را در دست داشت و در جریان کامل ایده هدفمندی یارانه ها قرار دارد، درباره جزییات آن گفت:«طرح هدفمندی یارانه ها که خود من در طراحی اولیه آن نقش داشتم، این بود که از منابعی که از افزایش قیمت حامل های انرژی حاصل می شود، آن را هدایت کنیم و به سمت سرمایه گذاری های جدید ببریم. قانونی که در این ارتباط تهیه شد این بود که هر چقدر منابع جدید ناشی از آزادسازی قیمت حامل‌های انرژی ایجاد شد ۵۰ درصد آن را برای مردم و جبران قدرت خرید آن ها به کار رود. این هم محاسباتش دقیق بود. نسبت مصرف خصوصی به تولید ناخالص داخل ایران در آن سال ها ۴۶ درصد بود اما در قانون هدفمندی ۵۰ درصد منابع را در نظر گرفته شد. بر این اساس وقتی ۵۰ درصد منابع حاصله از آزادسازی حامل‌های انرژی را به مصرف خصوصی (مردم) تزریق می کنیم- در واقع پول به مردم می دهیم- که قدرت خرید قبلی آنها تغییر نکند تا چیزی که قبلا مصرف می کردند را بتوانند مجدداً استفاده کنند.»
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد:«این ایده به قانون تبدیل شد که در قانون هدفمندی اینطور آمد که ۵۰ درصد منابع حاصل شده به مردم داده شود.۵۰ درصد دیگر به جبران منابع لازم برای سرمایه گذاری که ۳۰ درصدش مربوط به سرمایه‌گذاری‌های خصوصی و ۲۰ درصد هم برای جبران سرمایه‌گذاری‌های دولتی بود. متاسفانه در اجرا سهم مردم به ۹۵ درصد تبدیل شد یعنی به سمت مصرف رفت و فقط ۵ درصد برای نیاز سرمایه‌گذاری باقی مانده بعبارت دیگر طرح از هدف اولیه خودش به دلیل مشکلاتی که در اجرا پیش آمد دور شد. در حال حاضر مجدداً موضوع استفاده از ظرفیت های طرح هدفمندی یارانه ها که جزو یکی از سیاست های اقتصاد مقاومتی است مجدداً در محافل اقتصادی و سیاسی کشور مورد بحث قرار گرفته است. در این رابطه باید گفت که ما نباید همان اشتباهی که در سال های گذشته کردیم و ۹۵ درصد را به مردم دادیم دوباره تکرار شود و هیچ چیزی برای تولید نماند. روح کلی قانون هدفمندی این است که ۵۰ درصد منابع برای تولید باشد. بعبارت دیگر اگر فرض شود طرح هدفمندی در حال حاضر ۵۰ هزار میلیارد تومان درآمد دارد، اگر قانون بنا بود درست اجرا شود، ۲۵ هزار میلیارد تومان باید به سرمایه گذاری اختصاص می‌یافت. تزریق ۲۵ هزار میلیارد تومان به سرمایه‌گذاری یعنی یک تحول مهم در سرمایه‌گذاری. فرصت‌های قبلی از دست رفت بیائیم اگر قرار شد فاز-۲ هدفمندی اجرا شود این اشتباه را تکرار نکنیم.»
دانش جعفری در ادامه توضیحات خود به رقابت کاندیداها برای پرداخت بیشتر یارانه ها اشاره کرد و درباره آن گفت:«این مسابقه ای که الان من می بینم نامزدها گذاشته اند که من اگر بیایم یارانه را ۳ الی ۵ برابر می کننم در واقع ضد اقتصاد است و ضد اقتصاد مقاومتی است. نباید فکر کرد که این کار موجب افزایش درآمد مردم می شود. درآمد مردم باید از محل کار و تلاش باشد نه اینکه کالا را گران کنیم و تورم را به جامعه تزریق کنیم ولی از طرفی بگوییم که پول جدیدی را نیز به مردم بدهیم. راه درست این است که اگر قرار است فاز بعدی هدفمندی اجرا شود اولا باید دید مقدار ظرفیت و منابع مالی آن چقدر است؟ زمانی که طرح هدفمندی ایجاد شد قیمت بنزین در آن موقع حدود ۱۵ درصد قیمت جهانی بود. ولی الان قیمت بنزین در ایران تقریبا بالاتر از قیمت صادرات جهانی است پس ظرفیت برای افزایش منابع از طریق قیمت بنزین وجود ندارد مگر اینکه مالیات بنزین را بالا ببریم؛ یعنی مالیاتی اضافه کنیم که این دیگر طرح هدفمندی نیست. طرح هدفمندی این بود که ما به التفاوت قیمت فوب خلیج فارس و قمیتی که در ایران بود باید سال به سال کاهش پیدا کند. در حال حاضر بنزین به هدف خود رسیده است اما در بخش گازوئیل اینطور نیست. قیمت گازوئیل با بنزین در دنیا با تفاوت ۵ درصدی نسبت به یگدیگر حرکت می کنند. زمانی که قیمت گازوئیل خیلی کم تر است نشان می دهد که ظرفیت مالی در آن جا وجود دارد ولی آیا دولت امکان این را دارد که مخصوصا با مشکلاتی که در بخش حمل و نقل یا کشاورزی ایجاد می شود این کار افزایش قیمت گازوئیل را دنبال کند؟ چرا در سال های گذشته اینکار انجام نشده است؟! آیا محدودیت‌ها در آینده برطرف می‌شود؟!»
این اقتصاددان در بخش دیگری از توضیحات خود با اشاره به فرض اجرایی کردن فاز دوم هدفمندی یارانه به طرح پرسش هایی در این رابطه پرداخت:« فرض کنیم توانستیم فاز دوم هدف مندی یارانه ها را اجرا کنیم و منابعی فراهم شد حال سوال این است که باید این پول را برای تولید یا مصرف استفاده کنیم؟ باید قانون هدفمندی یارانه‌ها را رعایت کرد. تنها ۵۰ درصد منابع را می توان به مصرف داد. آنقدر پول ایجاد نمی‌شود که عده ای می گویند پرداخت یارانه به مردم را چندبرابر می‌کنیم! این نوع شعارها انتخاباتی است ولی در سال های بعد قطعاً نمی توانند به این شعارها عمل کنند، یا اگر توانستند نتیجه این می شود یک اقدام ضد اقتصادی جدید در کشور بوقوع می‌پیوندد و مشکلات را باهم بیشتر می‌کند. »
وزیر اسبق اقتصاد گفت:« درست است که در اقتصاد ایران با کمبودها و محدویت هایی بویژه در حوزه مالی مواجه هستیم ولی اگر همین منابعی که داریم درست و حساب شده و منطبق بر اصول اقتصادی و مدیریتی از آن استفاده کنیم، قطعا وضع مان بهتر از این می شود. »
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی سیاسی شدن اقتصاد را عامل اصلی تخریب فضای کسب و کار عنوان کرد و گفت:« موضوعی مهم که مطرح است این است که نبایستی فضای کسب و کار و بطور کلی اقتصاد را به فضای سیاسی گره بزنیم. خیلی ازطرح های اقتصادی که ارائه می شود با نگرش سیاسی است. خیلی از ضربه هایی که به اقتصاد وارد می شود از تلاطمات بخش سیاسی است. اقتصاد باید مدیریت مستقلی داشته باشد که تحت تاثیر نوسانات سیاسی قرار نگیرد. به همین دلیل است که کسب و کار می‌تواند با جایگاه مستقل خود راه اعتلاء را پیدا کند. فردی تحلیل می کرد در ایتالیا در سال های گذشته بطور متوسط هر یک سال و نیم یکبار دولت عوض می شده است، ولی اقتصاد ایتالیا همواره وضعیت با ثباتی داشته است، چرا؟ اول اینکه اقتصاد ایتالیا عمدتا دست بخش خصوصی بود و بخش خصوصی سرش را پایین انداخته بود و کار خود را می کرد. دوم اینکه دولت‌هایی که می آمدند، سعی نمی کردند با اقدامات خود به اقتصاد لطمه بزنند. یکی از اصولی که برای رونق اقتصاد مورد نیاز است این است که اقتصاد را سیاسی نکنیم و بگذاریم اقتصاد با اصول خود حرکت کند. حرکت‌های پوپولیستی دشمن اقتصاد است و سال‌ها طول می‌کشد تا آثار آن از اقتصاد ما خارج شود.»
منبع : خبرآنلاین
