شب قدر، قلب ماه مبارک رمضان است

به نقل ازصدانیوز،به مناسبت فرا رسیدن شبهای قدر، فرازهایی از فرمایشات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در خصوص عظمت این شبهای عزیز را از نظر می گذرانیم.

آیت الله العظمی جوادی آملی بیان داشتند: شب قدر قلب ماه مبارک رمضان است، ماه مبارک رمضان برای امت اسلامی معجزه‌ای قویتر از معجزه سلیمان پیامبر است، زیرا اعجاز آن حضرت در مسلط بودن بر باد بود راه یک ماهه را در بامداد یا در شامگاه طی می‌کرد، ولی اعجاز قرآن کریم در این است که سالک صالح در یک شامگاه در لیله القدر راه هزار ماهه را طی می‌کند ﴿لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ﴾ با این تفاوت که او مسیر مکان را می‌پیمود و قرآنیان می‌توانند مسیر مکانت را طی کنند.

ایشان ادامه دادند: همراهان سلیمان نبی در یک بامداد راه ظاهری یک ماهه را طی می‌کردند ولی پیروان قرآن و عترت مکانت و راه معنوی هزار ماهه را یک شبه طی می‌کنند، اگر گفته شد که این طفل یک شبه ره صد ساله می‌رود آن را می‌شود در شب قدر تجربه کرد.

آیت الله العظمی جوادی آملی در پاسخ به این سوال که « درک شب قدر به چیست؟» پاسخ دادند: بیان نورانی امیر المؤمنین(سلام الله علیه) در نهج‌البلاغه این است که «فَتَجَلَّی‏ لَهُمْ سُبْحَانَهُ فِی کِتَابِهِ مِنْ غَیرِ أَنْ یکُونُوا رَأَوْهُ»؛ خدای سبحان در این قرآن برای بندگانش تجلّی کرده است، ولی مردم جلوه حق را نمی‌بینند. خدای سبحان قرآن را به نحو تجلّی یعنی آویختن نازل کرده است، نه انداختن! این حبل متین یک طرفش به دست خداست و یک طرفش ـ به برکت اهل بیت(علیهم السلام) ـ به دست بشر است.

ایشان اذعان داشتند: شب قدر، فرصت مناسبی است برای تمسّک به این «حبل متین» و از این «حبل متین» بهره بردن و بالا رفتن.

معظم له در ادامه تصریح داشتند: شما که در این لیالی قدر قرآن را بر سر می‌گذارید و به برکت چهارده معصوم به خدا سوگند می‌دهید، باید بکوشید که از «عربی مبین» تا «علی حکیم» هر چه مقدور شماست رشد کنید؛ هم از نظر معارف، هم از نظر اخلاق، هم از نظر احکام و هم از نظر حقوق؛ معرفتاً یک، اعتقاداً دو، تخلقاً سه و عملاً چهار؛ این معنای ادراک «لیله قدر» و معنای قرآن به سر گذاری و معنای سوگند دادن خدا به حق قرآن و عترت طاهرین و به حق همه انبیا و اولیا و مؤمنانی است که نام شریفشان در قرآن با مدح ستوده شده است.

آیت الله العظمی جوادی آملی تاکید داشتند: اگر قرآن به سر مى گذاریم، هدف تنها این نباشد که خدا گناهان ما را بیامرزد، ما را به جهنم نبرد، ما را به بهشت ببرد. اینها ریخت و پاش سفره شب قدر است. وقتى یک دوستى سفره اى پهن مى کند، مائده الهى و مَأدبه الهى چید، مهمان هاى خود را به بهترین وجه پذیرایى مى کند. وقتى مهمان ها برخاستند، سفره برچیده مى شود، آن ریزه هاى سفره را مى ریزند؛ مرغ ها آن ریزه هاى سفره را مى چینند؛ ریزه سفره شب قدر این است که کسى نسوزد، به جهنم نرود. اینها شب قدر نیست.

ایشان ابراز داشتند: شب قدر آن است که انسان طیّار گونه دست هزارها نفر را بگیرد و به بهشت ببرد. در دنیا رفتار او، گفتار او، سیرت او، سریرت او، سنّت او آموزنده باشد. هزارها نفر را زنده کند و در آخرت هم هزارها نفر را به همراه خود به بهشت ببرد. اگر ما بتوانیم در کنار سفره الهى و دولت قرآن بنشینیم، چرا در ته صفوف و صَفُّ النِعال قرار بگیریم به دنبال آن ریزه هاى سفره تکان ها باشیم که از سفره ی تکانده شده چیزى به ما برسد.