برچسب: دیپلماسی

دیپلماسی راه کم‌هزینه‌تر و راه بهتری برای رسیدن به اهداف است ولی واقعیت این است که دیپلماسی متکی به قدرت‌های درونی کشور است که می‌توند جلو برود.

دیپلماسی به تبادل پیام تقلیل داده شده، به سفرهای دفعتی و شاتل دیپلماسی‌های دفعتی. ولی این دیپلماسی کارامد نیست. دیپلماسی برای پیش‌برد سیاست خارجی متناسب معطوف به صلح باید دنبال کار دراز مدت باشد. ائتلاف سازی و اعتماد سازی در مرکز دیپلماسی قرار دارد. برای پیش برد سیاست خارجی، هر کشور نیاز به ائتلاف سازی دارد. یعنی جمعی از کشورها را بتوان با خود همراه و همسو کند و به شکل یک بلوک بتوانند باهم کار کنند و همدیگر را تقویت کنند. توان همدیگر را افزایش دهند. یک جور سینرژی {هم‌افزایی} بین توان‌های همدیگر ایجاد کنند.

سطح تراز دریاچه ارومیه در سال آبی گذشته (ابتدای مهر۱۴۰۲ تا آخر شهریور۱۴۰۳) را ۱۲۷۰.۱ سانتی‌متر اعلام کرد و گفت: این میزان نسبت به سال آبی قبل تر ۳۰ سانتی‌متر افزایش داشته است، اما نسبت به سال آبی جاری (ابتدای مهر ۱۴۰۳ ) تاکنون سه سانتی‌متر کاهش دارد.

صلح، امنیت و ثبات منطقه‌ای تنها یک اولویت نیست، بلکه یکی از استوانه‌های امنیت ملی ماست

اگر من می‌گویم الگوی آقای هاشمی‌رفسنجانی در دولت آقای پزشکیان تکرار می‌شود، گویی من به شما می‌گویم که این الگو مورد پذیرش خود جمهوری اسلامی ایران خواهد بود؛ به این معناست که ‌اولا هرچه مورد پذیرش و اجماع فلسطینی‌ها باشد، در نهایت مورد تأیید رسمی جمهوری اسلامی ایران خواهد بود و به چیزی بیشتر از آن نخواهند پرداخت و دوم آنکه اگر دولت و کشور مستقل فلسطینی، حتی در مرزهای ۱۹۶۷ تشکیل شود، ایران دیگر مخالفتی با آن نخواهد کرد و پیگیر سیاست از نهر تا بحر نخواهد بود‌.

در حالی که بحرین جزیره‌ای کوچک در خلیج فارس است که سیاست‌های آن عمدتاً توسط همسایه غول‌پیکرش، عربستان سعودی کنترل می‌شود، این رویداد نسبت به آنچه که به چشم می‌آید، اهمیت بیشتری دارد. برای شروع، بحرین مقر ناوگان پنجم آمریکا با مسئولیت‌های امنیتی در خلیج فارس، دریای سرخ و دریای عرب است. هر گونه نزدیکی روابط بحرین با ایران برای واشنگتن آزاردهنده خواهد بود، به طوری که حتی ممکن است برای جلوگیری از آن اقدام کند.

 سقوط بالگرد حامل رئیس جمهوری و همراهان و نوع مدیریت بحران از کاستی های فراوان در امر حکمرانی در ایران نشان دارد

نباید یک مفهوم تک‌ساحتی در حوزه نظامی، امنیتی و دفاعی ببینیم. همان‌گونه که ما در مقابل کشورهای پیرامونی تنها به قدرت بازدارندگی نظامی، امنیتی و دفاعی آنها نگاه نمی‌کنیم، بلکه سایر پارامترها مانند توان اقتصادی و تجاری یا سطح معیشتی، شرایط فرهنگی و اجتماعی و وضعیت دیپلماتیک آنها در مناسبات منطقه‌ای و جهانی را می‌سنجیم، طبیعتا نگاه مشابهی توسط این کشورها به ایران وجود دارد.

اگر وزیر خارجه به هر دلیلی زبان مجامع بین‌المللی را نداند بر او حرجی نیست. هرچند تسلط رئیس دستگاه دیپلماسی به یک یا چند زبان بین‌المللی امتیازی برای شخص وزیر است و البته اعتباری برای کشوری است که آن را نمایندگی می‌کند. مشکل زمانی است که وزیر امور خارجه به زبانی که تسلطی حتی نسبی بر آن ندارد در مجامع جهانی سخنرانی کند و موجب وهن خود و بی‌اعتباری کشور شود. مضافا اینکه وزرای خارجه و مقامات عالی‌رتبه بسیاری از کشورهای جهان باوجود تسلط یا آشنایی در سطح قابل‌قبول به یک زبان بین‌المللی ترجیح می‌دهند به زبان کشور خود سخن بگویند.

نفوذ ما در منطقه برای ما مهم است اما به این شرط که نفوذ را با حضور اشتباه نگیریم. هیچ کشوری دوست ندارد که نیروی خارجی در خاک کشورش حضور داشته باشد. این مسئله را آمریکا متوجه شده و از سال 2004 به این سو از حضور فراری است. حضور هزینه‌آفرین است اما ما چون حضور را با نفوذ اشتباه گرفتیم، نفوذ را هم نفی می‌کنیم. نباید از آن سوی بام افتاد.

یکی از مهم‌ترین مشکلات این است که ما در تعریف، تبیین، تنظیم و پیشبرد روابط خود با قدرت‌های بزرگ و حتی دیگرانی چون عربستان و... از ضعف انسجام و توازن رنج می‌بریم. به دیگر سخن، چون دیپلماسی ایران از عدم توازن و عدم انسجام در مناسباتش با قدرت‌ها رنج می‌برد، شاهد این مشکلات هستیم. یعنی همان مشکلاتی که در رابطه ما با آمریکا و اتحادیه اروپا وجود دارد اینک به شکل دیگری در روابط ما با روسیه و چین بروز و ظهور پیدا کرده است...

ایران به هر تعرضی که به منافع کشور در منطقه وارد شود، پاسخ می‌دهد و پاسخ خواهد داد. هیچ اقدامی علیه ایران و منافع ایران و نیروهای مستشاری ما در سوریه، بدون واکنش نخواهد ماند و کسانی که اقدام می‌کنند و اقدام کرده‌اند این موضوع را تجربه کرده‌اند. هیچ اقدام ضد ایرانی از سوی دشمنان، بدون پاسخ نخواهد بود.

گزارش‌ها از نوار غزه حاکی است که هزاران نفر از ساکنان به دنبال هشدار ارتش اسرائیل در حال فرار به جنوب این باریکه هستند. بنا به این گزارش‌ها ساکنان مناطق شمالی نوار غزه با خودرو، موتورسیکت، کامیون و یا پای پیاده به جنوب این منطقه کوچک ۳۶۲ کیلومتر مربعی فرار می کنند. به نظر می رسد اسرائیل به دنبال آن است که سکونتگاه غزه را با بمباران های پی در پی غیرقابل بهره برداری برای زندگی انسانی کند.

«در حالیکه جهان در اواخر سال 2021 در این سردرگمی و ابهام به سر می برد که آیا تهدیدات پوتین برای حمله به اوکراین تنها یک بلوف سیاسی برای گرفتن امتیازات بیشتر از کیف و غرب است، یا او واقعاً قصد دارد برای اولین بار پس از جنگ جهانی دوم، یک جنگ زمینی تمام عیار برای ترسیم مجدد مرزهای اروپا را آغاز کند، هیچ کس به نتیجه قطعی و درستی نرسید؛ اما متخصصان پلتفرم ما در سیلیکون ولی، چهار ماه قبل از حمله روسیه، به این نتیجه رسیده بودند که پوتین حمله خواهد کرد!»

ویژگی اصلی تابحال تمام مذاکرات ایران و آمریکا مربوط به دیپلماسی هسته‌ای بود اما دیپلماسی مسقط زمینه لازم را بوجود آورد تا مذاکرات ماهیت جامع‌تر پیدا کند.