برچسب: سیاست خارجی

فوری ترین راهکار حفظ سیاست متوازن ایران، کاستن از دیپلماسی واسطه ای است. مثلا ایران در مذاکرات برجام برای حل و فصل اختلافات تحریمی خود با آمریکا، نیازمند واسطه های اروپایی یا روس یا اکنون قطری است. همچون یک معامله ساده اقتصادی واسطه ها به دنبال کسب اعتبار و یا حتی سود از واسطه گری شان هستند.

رویکرد ما به رژیم صهیونیستی هسته اصلی برخی معضلات ما در منطقه و جهان و نه‌تنها در سیاست خارجی و روابط دوجانبه بلکه در روابط بین‌المللی ما شده. این رویکرد حتی می‌تواند بر اوضاع سیاسی اجتماعی و مخصوصا بعد امنیتی آن و نیز روند توسعه کشور یا کسب جایگاه منطقه‌ای و بین‌المللی ایران تأثیر بگذارد.

در سیاست خارجی، ما برای حفظ منافع ملی‌ کشورمان باید شرق را به غرب و همسایه را بر کشورهای دور ترجیح دهیم. مشخص است رابطه با کشورهایی که با ما منافع مشترکی دارند بر دیگرانی که چه‌بسا ممکن است با ما تضاد منافع هم داشته باشند ارجحیت دارند.

رئیس‌جمهور آمریکا در نخستین سخنرانی خود در تشریح سیاست خارجی آمریکا در خصوص روسیه مدعی شد دوران «تسامح آمریکا در برابر سیاست‌های تجاوزکارانه روسیه اعم از دخالت در انتخابات آمریکا، حملات سایبری و مسموم کردن شهروندانش» به پایان رسیده است.

در حالی که ترامپ سیاست ایران را با لفاظی، هشدار و تهدید پیش می‌برد جو بایدن تلاش کرده از اظهارنظر پشت تریبون پرهیز ‌کند اما تیم سیاست خارجی او با سرعت تلاش می‌کند با در دست گرفتن کنترل امور در این پرونده، سیاست مدنظر رییس‌جمهور جدید را اعمال کند.

نشریه فارن‌پالیسی برای بررسی دقیق‌تر میراث دولت دونالد ترامپ در حوزه سیاست خارجی و اقدامات وزارت خارجه آمریکا در روزهای پایانی دولت ترامپ و نیز چشم‌انداز پیش‌روی بایدن در حوزه سیاست خارجی، با توجه به گزینه‌های تأثیرگذار در دولت او در این حوزه، مناظره‌ای را با حضور «متیو کرونیگ»، معاون مرکز استراتژی و امنیت در شورای آتلانتیک و استاد دپارتمان حکومت و سیاست خارجی در دانشگاه جورج‌تاون و «اما اشفورد»، یکی از اعضای ارشد «ابتکار عمل جدید آمریکایی»، در مرکز استراتژی و امنیت شورای آتلانتیک برگزار کرده است

دونالد ترامپ به لحاظ گفتمانی به زمانه‌ای تعلق دارد که حداقل یک قرن از آن گذشته است. او با فهمی زمان‌پریشانه از سیاست خارجی تلاش کرد تا همه کشورها را در برابر منافع آمریکا تسلیم کند. اما تعداد کشورهایی که در برابر او سر تعظیم خم کردند به تعداد انگشتان یک دست هم نرسید.

وزیر خارجه بایدن و از نگاهی احتمالا متولی اصلی پرونده ایران، آنتونی بلینکن، مشاور سیاست خارجی بایدن در دوران انتخابات است که نامش با تأکیدات و مصاحبه‌های مکررش درباره بازگشت به برجام به رسانه‌های ایران رسید.

دولت بایدن فرصت کوتاهی برای اصلاح برخی از بدترین اشتباهات در سیاست خارجی آمریکا دارد. لغو سیاست های ویرانگر چهار سال گذشته باید از اولویت های مهم بین المللی او باشد.

مک گرگور که منتقد سیاست خارجی آمریکا و جنگ‌های «بی پایان» است همچنین در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۲ با راشا تودی گفته بود لابی اسرائیلی «نفوذ عظیمی» در کنگره دارد. وی در این مصاحبه این لابی را به تحریک آمریکا برای اجرای «حملات نظامی» علیه ایران متهم کرد.

دولت آینده آمریکا این فرصت را دارد که روش های موجود در بکارگیری هر عنصری از قدرت ملی آمریکا را بازنشانی کند تا بهتر بتواند در خدمت اهداف کشور قرار گیرد. چنانچه از این کار سر باز زده شود، باید به ریسکی جایگزین تن داد که همان پی جویی تاکتیک های غیرقابل دوام یا کهنه است.

دکترین سیاست خارجی ترامپ تلاشی برای حداکثر رساندن دستاوردهای نسبی آمریکا از طریق تشدید فشار و بهره برداری گسترده از اهرم های نفوذ و قدرت آمریکا است.

اولویت اصلی دولت روحانی، روابط با کشورهایی است که از اهمیت راهبردی برخوردار باشند؛ یعنی آمریکا و کشورهای اروپایی. این مسئله را می توان در این تعبیر روحانی به وضوح دید: «آمریکایی ها کدخدای ده هستند، با کدخدا بستن راحت تر است

سیاست خارجی حوزه دعوای جناحی و گروهی نیست به همین دلیل سیاست خارجی در قانون اساسی در حوزه اختیارات مقام معظم رهبری است و سیاست‌های کلی نظام در حوزه سیاست خارجی را مقام معظم رهبری تعیین می کنند.

در دوران شی جی پینگ نوعی ناسیونالیسم چینی با محوریت تامین منافع ملی این کشور در رقابت با قدرت های غربی و منطقه ای شکل گرفته که به کلی با رویکرد مائو بنیانگذار چین نوین متفاوت است.