بلندترین ساختمانی که می‌توان ساخت چقدر ارتفاع دارد؟

خانه های یک طبقه معمولی که مردم می سازند، تا ۴.۵ متر ارتفاع دارند. بلندترین مجسمه جهان هم بودای در معبد بهاری است که ۱۲۸ متر بلندی دارد. سال ۱۸۸۴ با ساخت یادمان واشنگتن به ارتفاع ۱۶۹ متر، باز هم رکورد شکسته شد اما پس از آن رکوردشکنی ها با سرعت بیشتری ادامه یافت. در […]

خانه های یک طبقه معمولی که مردم می سازند، تا ۴.۵ متر ارتفاع دارند. بلندترین مجسمه جهان هم بودای در معبد بهاری است که ۱۲۸ متر بلندی دارد.
سال ۱۸۸۴ با ساخت یادمان واشنگتن به ارتفاع ۱۶۹ متر، باز هم رکورد شکسته شد اما پس از آن رکوردشکنی ها با سرعت بیشتری ادامه یافت.
در حال حاضر برج خلیفه در دبی با ۸۳۰ متر بلندی، مرتفع ترین ساختمان جهان است و در صورتی که از نوک برج سقوط کنید ۲۰ ثانیه طول می کشد تا به زمین برسید. اما این آخر راه نیست و دست کم از لحاظ نظری می توانیم خیلی بالاتر هم برویم.
در واقع به طور نظری هیچ محدودیت ارتفاعی وجود ندارد، هرچند برای آن که بتوانید ساختمانی بلند بسازید نیاز دارید شالوده مناسبی را فراهم کنید.
اما منطقا و از آن جا که زمین گرد است، نمی توان بی نهایت بالا رفت.
با فناوری های موجود، بلندترین ساختمانی که احتمالا می توانیم بنا کنیم «ایکس- سید ۴۰۰۰» است که هنوز ساخته نشده، اما دستورالعمل آن تمام شده است.
این سازه غول پیکر ۴ کیلومتر ارتفاع خواهد داشت که تقریبا هم اندازه کوه فوجی در ژاپن است، اما اگر فکر می کنید ساخت آن کار نسبتا ساده ای است، سخت در اشتباهید.
بلندترین ساختمانی که می‌توان ساخت چقدر ارتفاع دارد؟
طول پی چنین ساختمانی ۶ کیلومتر خواهد بود و می تواند بیش از ۱ میلیون نفر را در خود جای دهد. این ساختمان آنقدر بلند است که می تواند آب و هوای مناطق اطراف را تحت تاثیر قرار دهد اما ساخت آن دست کم ۴۷۹ میلیارد هزنیه خواهد داشت که ممکن است تا ۱.۴ تریلیون دلار، یعنی بیشتر از تولید ناخالص سالانه روسیه، افزایش پیدا کند.
با این وجود، ممکن است در آینده بتوانیم سازه هایی بسیار بلندتر همچون یک آسانسور ۱۰۰ هزار کیلومتری بسازیم. ساخت چنین چیزی در حال حاضر غیرممکن است، چرا که به موادی نیاز دارد که بسیار سخت و در عین حال بسیار سبک باشند. با این وجود، با پیشرفت فناوری به نظر می رسد ساخت چنین آسانسوری در آینده ممکن باشد.
در صورت ساخت این سازه، راس آن آنقدر سریع در اطراف زمین خواهد چرخید که افراد ساکن در آن بر اثر نظریه نسبیت، تاخیر زمانی را تجربه خواهند کرد.
برای درک این موضوع باید بدانید که اسکات کلی، فضانورد حاضر در ایستگاه فضایی بین المللی، پس از یک سال حضور در این ایستگاه ۰.۰۱ ثانیه از برادر دوقولیش جوان تر است.

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید