«هیثم جمعه هلال»، دانشمند بزرگ در کتاب خود با نام «موسوعة الاعجاز العلمی فی القرآن» (دایرةالمعارف اعجاز علمی در قرآن) که از سوی انتشارات «دار العزه و الکرامه» الجزایر منتشر شده است، به جنبه علمی اعجاز قرآن کریم پرداخته و از اعجاز در خلقت انسان، حیوان، گیاه و جهان صحبت می‌کند.
به گزارش نباء خبر،یک نویسنده بزرگ الجزایری به تازگی کتابی را با موضوع «موسوعة الاعجاز العلمی فی القرآن» در باب اعجاز علمی در قرآن کریم به رشته تحریر درآورده است.
«هیثم جمعه هلال»، دانشمند بزرگ در کتاب خود با نام «موسوعة الاعجاز العلمی فی القرآن» (دایرةالمعارف اعجاز علمی در قرآن) که از سوی انتشارات «دار العزه و الکرامه» الجزایر منتشر شده است، به جنبه علمی اعجاز قرآن کریم پرداخته و از اعجاز در خلقت انسان، حیوان، گیاه و جهان صحبت می‌کند.
به گزارش پایگاه خبری الشروق، این بدان دلیل است که دانشمندان دوران باستان که در مورد موضوع اعجاز قرآن بحث و گفت‌وگو کرده‌اند، برخی از آنها معتقدند که این زبان عربی و سبک آن است که اعجاز دارد؛ اما برخی علما معتقدند که قرآن کریم اعجاز علمی دارد و این موضوع در بسیاری از آیه‌های قرآن مشهود است. آیاتی که مربوط به انسان و خلقت آن و ترکیب روح و جسم انسان و اسکلت‌بندی و ماهیچه‌های آن است. آیاتی که از آغاز خلقت انسان و زندگی انسان حکایت می‌کند و آیاتی که به واقعیت آسمان‌ها و زمین اشاره دارد.
در این موسوعه، نویسنده پژوهش خود را به بُعد علمی قرآن کریم محدود می‌کند و مقصود از معجزه علمی آن، نشانه‌های خاص و عام علمی و داده‌های موجود در مورد اسرار پنهان و آشکار هستی است و نویسنده در همه اینها روند اعتدال و تکیه بر ماهیت قرآن و زبان الهی خاص آن را رعایت می‌کند. او در این موضوع، افراط و تفریط نمی‌کند و برای نشان دادن چهره این وحی شگفت‌انگیز الهی و اسرار آن به علم متوسل می‌شود؛ اموری که جزئیات آن به دلیل ماهیت خاص متعلق به رشد و توسعه علم با مرور زمان، در روایت‌های صحابه نیامده است.
نویسنده در مقدمه این کتاب خود آورده است که قرآن کریم یک حقیقت مهم را تأیید می‌کند و آن تحقیق و تفکر است و هر کسی که آن را بخواند، آیاتی را پیدا می‌کند که تعقل و تفکر را برمی‌انگیزد و انسان را از لزوم درک وجود آگاه می‌کند.
به نوشته نویسنده، قرآن کریم توجه مخاطب را به این اصل معطوف می‌سازد که اساس پژوهش علمی اعتقاد درست است و اعتقاد درست، معیار در همه مسائلی است که عقل ما آن را قبول دارد. نویسنده همچنین تأکید دارد که کسی که در قرآن تأمل می‌کند، باید ضوابط این کار را نیز مد نظر بگیرد، اینکه قرآن دایرةالمعارف نیست و لزومی هم ندارد که این‌گونه باشد، زیرا یک کتاب علمی نیست؛ بلکه یک کتاب قانون است که از نزد خدا آمده است.
قرآن همچنین تحقیق در موارد اموری مانند جن، ملائکه، ذات اقدس و روح که قابل درک از طریق حواس ما انسان‌ها نیستند، منع می‌کند. زیرا ذهن نمی‌تواند آنها را درک کند و در این مواقع بحث و بررسی در معانی متونی که از این مسائل پوشیده از حواس صحبت کرده و موجودیت آنها را بر اساس نص قرآن کریم اثبات می‌کند، کافی است.
