نتایج جنگ یازده روزه غزه هشدار می‌دهد هر جنگی در آینده میان حماس و اسرائیل احتمالا مقدمه جنگی منطقه ای است و چه بسا مصر را نیز در ورطه بندازد چرا که این کشور نه می تواند کنار اسرائیل و نه حماس وابسته به اخوان المسلمین و نه ایران بایستد.
به گزارش نباءخبر؛ موفقیت مصر در تثبیت آتش‌بس میان اسرائیل و فلسطین در پی جنگ اخیر غزه باعث شد این کشور نقش منطقه‌ای خود را بازپس گیرد و تبدیل به رقمی مهم در معادلات شود. این مسئله در پذیرش دعوت مصر از سوی رئیس دفتر حماس برای سفر به قاهره و بررسی آتش بس با اسرائیل و امور بازسازی بازتاب یافت.
پذیرش دعوت مصر همچنین اعتراف این جنبش به ضرروت مشارکت مصر در تصمیم گیری درباره جنگ و صلح است و راه را به روی مانور دادن های ایران یعنی متحد این جنبش می بندد.
توازن قدرت ناشی از نتایج این جنگ اخیر باعث می‌شود به دنبال فرمول جدیدی برای منع تکرار آن در هر زمانی باشیم که طرف های درگیر آن را طبق منافع سیاسی یا نظامی خود مناسب می‌بینند. در سایه افزایش قدرت نظامی حماس و اثبات همکاری شدید این جنبش با ایران و پافشاری اسرائیل بر عدم تساهل با این دو ممکن است باعث شود جنگ آتی از کنترل خارج شود و به مناطق جغرافیایی دیگر کشیده شود.
نتایج جنگ یازده روزه غزه هشدار می‌دهد هر جنگی در آینده میان حماس و اسرائیل احتمالا مقدمه جنگی منطقه ای است و چه بسا مصر را نیز در ورطه بندازد چرا که این کشور نه می تواند کنار اسرائیل و نه حماس وابسته به اخوان المسلمین و نه ایران بایستد.
قاهره از واقعیت جدیدی که از تحرکات مثبت این کشور ناشی شده است و نیز تحول در روابطش با واشنگتن و نیز اعتمادی که از دیگر طرف ها بدست آورد، برای مهندسی دوباره عرصه منطقه ای استفاده می کند به گونه ای که مانع از برخورد با این سه قدرت یعنی اسرائیل، حماس و ایران شود و نقش منطقه ای این کشور را نیز تقویت کند.
عبارت های محبت آمیز رد و بدل شده میان رهبران حماس و ایران تایید می‌کند که ایران پیام خود را به اسرائیل و جهان رسانده است مبنی بر این که بازوهایش محدود به حزب الله لبنان یا گروه های مسلح شیعه در کشورهای عربی نیستند بلکه شامل عوامل سنی موثری در جریان مقاومت فلسطین نیز می‌شوند.
حضور ایران در نوار غزه به میزان زیادی تهدیدی برای مصر به حساب می‌آید؛ بنابراین آرامش ظاهری میان قاهره و تهران ممکن است به رویارویی این دو کشور بینجامد زیرا فراتر رفتن ایران از نقش خود و مداخله اش در غزه یا برهم زدن توازن‌هایی که مصر به خوبی برخورد با آنها را می‌داند، به معنای برهم زدن آرامش قاهره است.
افزایش نقش تهران در نوار غزه خط قرمز قاهره است و این کشور اجازه عبور از آن را نخواهد داد زیرا این مسئله به این معناست که ایران می تواند تا حد زیادی جهت گیری مقاومت را به نفع خود در دست بگیرد.
مصر هیچ روزی در برابر ملت فلسطین برای بازپسگیری حقوق مشروع خود از طریق مقاومت، انتافضه یا از طریق راهکارهای سیاسی نایستاده و از حمایت مقاومت ملی در چارچوب حکومت خودگردان یا خارج از آن دریغ نخواهد کرد و جنگ های مصر با اسرائیل در طول دهه های گذشته نوعی دفاع از قضیه فلسطین در کنار دفاع از امنیت ملی مصر بوده است.
قاهره روابطش با حماس را از دست نخواهد داد زیرا می‌داند در این صورت این جنبش به سمت طرف های مخالف و در راس آنها ایران خواهد رفت. از این رو نزدیک شدن به این جنبش باعث مهارش خواهد شد و آن را تحت نظر مصر قرار خواهد داد .
قاهره می‌ترسد محبوبیت جدیدی که حماس در کرانه باختری کسب کرده این جنبش را به سمت آغاز جنگ علیه اسرائیل با همکاری ایران سوق دهد مادامی که این جنبش مداخله مصر برای خاموش کردن آتش جنگ و جلوگیری از قربانی شدن بیشتر فلسطینی ها را پذیرفته است.
این باور در آسان شدن تصمیم جنگ از سوی حماس نقش دارد و باعث می شود مصر به سمت محدود کردن فضای مانور جنبش حماس حرکت کند.
