مزایای عضویت ایران در گروه شانگهای

به گزارش نباءخبر،در جهان امروزی امکان ندارد کشوری، هر چه قدر هم قدرتمند وتوانمند باشد، بدون ائتلاف با مجموعه دیگری از کشورهای همسو با خودش دوام بیاورد و قطعا گرگ ها به جان آن می افتند.
البته این امر مربوط به عصر حاضر نیست و کلا در تاریخ کشورهایی که متحدی نداشتند همیشه هدف طمع دیگران بودند و هستند.
حتی اگر به زندگی روزمره انسان ها نگاهی بیاندازیم می بینیم که انسان ها معمولا مجبور هستند در مجموعه هایی قرار بگیرند که شرایط بقای آنها را تضمین کند وگرنه مال و اموال و زندگی شان توسط دیگران درخطر است چه رسد که کار به کشورها بکشد.
اگر ایران زمانی که درگیر پرونده خود در شورای امنیت بود حد اقل مثلا با چین و روسیه ائتلافی مستحکم تر داشت شاید می توانست از حمایت آنها در شورای امنیت برخوردار باشد و این دو کشور با وتو کردن تحریمهای شورای امنیت جلوی اعمال تحریم های این شورا و تبعات آن بر علیه ایران را بگیرند ولی خودداری ایران از همراهی با یک مجموعه از مجموعه های جهانی موجبات ضربات بسیار سخت و سنگینی بر علیه ایران شد و می شود.
امروزه سیاست عمومی ایران تغییر کرده و ایران تلاش دارد با همراهی با مجموعه های جهانی جایگاه خود در سطح بین المللی را تقویت بخشد و مشاهده می کنیم مثلا همین دو ماه پیش وقتی که بحث انتقال پرونده ایران از آژانس بین المللی انرژی هسته ای به شورای امنیت مطرح شد چون روسیه و چین تاکید کردند که از حق وتوی خود در شورای امنیت به نفع ایران استفاده خواهند کرد این پرونده در شورای حکام باقی ماند و شورای حکام آژانس فقط به صدور بیانیه اکتفا کرد.
بسیاری هم باور دارند که تلاش غربی ها برای ایجاد جدایی میان ایران از یکطرف و روسیه و چین از طرف دیگر هم در همین راستا می باشد و دلیل حجمه های تبلیغاتی مرتبط با همکاری های ایران و کشورهای روسیه و چین هم در همین راستا می باشد.
در واقع آنها می دانند هر چه قدر ارتباط و همکاری های ایران با روسیه و چین قویتر شود امکان آسیب زدن به ایران از طریق مجامع بین المللی که در اختیار آنها است بسیار سخت می باشد.
پس از اینکه ایران به عضویت گروه شانگهای و بریکس و… در بیاید ایران نه فقط از حمایت روسیه و چین بلکه از حمایت دیگر کشورهای عضو هم در مجامع بین المللی برخوردار خواهد بود علاوه بر اینکه ایران امکان آن را دارد که طبق مقررات این گروه ها با کشورهای عضو داد و ستد و تجارت کند و طبیعتا با تحریم های آمریکا به مقابله بپردازد.
با توجه به اینکه امروزه بحث ایجاد ارز واحد میان این کشورها مطرح می باشد قطعا در صورتی که این ارز ایجاد شود بحث تحریمهای بانکی ایران توسط آمریکا هم کمرنگ می گردد و ایرانی ها این امکان را پیدا می کنند تا با بیش از دو سوم جمعیت جهان مراودات مالی و بالطبع تجاری داشته باشند.
مضاف بر همه اینها باید توجه داشت که رابطه اقتصادی ایران با کشورهای غربی عموما یک رابطه یک طرفه است چون ایران فقط صادر کننده مواد خام نفت و گاز به این کشورها می باشد و عموما وارد کننده کالا و خدمات این کشورها است و بس و حتی مثلا اگر همه دوباره به برجام برگردند کلا این کشورهای غربی هستند که از رابطه اقتصادی با ایران منفعیت می برند تا ایران.
اما موضوع درباره کشورهای شرقی و عضو پیمان شانگهای بسیار متفاوت است.
ایران کالا و خدمات زیادی دارد که می تواند به این کشورها صادر کند و از بابت این صادرات منتفع گردد و تحریم های آمریکا و کشورهای غربی بر علیه ایران ثابت کرد که ایران می تواند تعامل تجاری با شرق را جایگزین تجارت با غرب کند و بسیار از آن منتفع گردد.

حتی در زمینه صادرات نفت ایران به جای اینکه نفت خام به این کشورها صادر کند نفت پالایش شده صادر کند و بیش از ده برابر سود کند.
حال از طرف دیگر با توجه به موقعیت ژئوپولیتیک و امکانات و توانمندی های بالقوه منابع خدادادی و انسانی که ایران در اختیار دارد ایران می تواند به قلب تجارت کشورهای بلوک شانگهای با همدیگر تبدیل گردد.
ساده ترین اتفاقی که وجود دارد همان بحث اتصال تجارت شرق به غرب و شمال به جنوب می باشد که همه اش از مسیر ایران می گذرد.
همچنین باید توجه داشت که طبق برآوردها ایران امکانات بالقوه سرزمینی ای در اختیار دارد که می تواند حتی نیاز غذایی کل کشورهای عضو شانگهای را تامین کند.
یعنی کشوری که امکانات تامین انرژی دارد، امکانات بالقوه ژئوپولیتیک، امکانات خدادادی و علمی و انسانی بسیار ارزشمند و بالا و همچنین شرایط ژئوپولیتیک تبدیل شدن به هاب تجارت این کشورها را دارد به مجموعه اضافه خواهد شد.
به همین اینها امکانات اکتسابی ایران از بابت ارتباط با متحدین خود در منطقه را اضافه کنید تا متوجه شوید که عضویت ایران در گروه شانگهای فقط به عضوید محدوده جغرافیایی ای به نام ایران ختم نمی شود بلکه نفوذ ژئوپولیتیکی ایران که تا دریای مدیترانه و دریای سرخ می رسد هم به این مجموعه اضافه می شود و بالطبع ایران می تواند زمینه حضور شرکت ها و موسسات وابسته به کشورهای عضو شانگهای در محدوده مورد نفوذ خود را نیز فراهم کند.
با توجه به همه این شرایط که تلاش شد به صورت خلاصه بیان شود می توان گفت که عضویت ایران در گروه شانگهای یک مساله برد برد برای همه طرفها است، هم برای ایران هم برای دیگر اعضای شانگهای.