«آقای پزشکیان هم در این مصاحبه و هم پیشتر گفته اند که سیاست‌های کلی جمهوری اسلامی ایران خارج از دولت تنظیم می‌شود و به دولت ابلاغ می‌شود و دولت مامور اجرای این سیاست‌ها است و بحث بر سر نحوه خوب اجرا شدن سیاست‌ها است. اگر سیاست خارجی ایران بر اساس نظر آقای پزشکیان همانند دوره اصلاحات، یا در ۴ سال اول دوره آقای روحانی، بر اساس تشنج زدایی و بازسازی مناسبات با دنیای خارج باشد، طبیعتا این شرایط فراهم می‌شود که با طرفین خارجی وارد گفتگو شده و سایت خارجی مد نظر خود را پیش ببرد.»
به گزارش نبأخبر،قاسم محبعلی به خبرنگار فرارو گفت: «مذاکرات هسته‌ای پیش از دولت آقای روحانی در عمان و مسقط با هدایت فراتر از دولت شروع شد. راه حل این بود که دولتی سر کار بیاید که سیاست‌های متناسب را برای حل و فصل مذاکرات داشته باشد. انتخابات سال ۱۳۹۲، چنین فرصتی را برای جمهوری اسلامی ایران و طرف‌های مقابل فراهم کرد. تا سال ۱۳۹۲، که تحریم‌های سخت بین المللی، علیه ایران اعمال شد، تولید ناخالص داخلی ایران، ۴۰ درصد سقوط کرد. یعنی از ۵۶۰ میلیارد به حدود ۳۵۰ میلیارد رسید. نرخ ارز نیز بیش از ۴ برابر سقوط کرد و صادرات و واردات و فروش نفت در وضعیت وخیمی بود. بنابر گزارشات متقنی که وجود دارد اگر برجام شکل نمی‌گرفت، احتمال حمله نظامی علیه ایران وجود داشت. اتفاقات بعدی محصول کار نیروهای رادیکال داخلی و خارجی و منطقه‌ای بود که برجام را مختل کردند.»
برجام، تحریم‌ها و FATF، کدام یک از کاندیدا‌ها می‌توانند از پس مشکلات سیاست خارجی کشور بربیایند؟ رویا پاک سرشت، خبرنگار فرارو، میزبان قاسم محبعلی، دیپلمات پیشین ایران در مالزی و یونان و تجلیلگر ارشد سیاست خارجی است تا به این پرسش‌ها پاسخ داده شود:
قاسم محبعلی، دیپلمات پیشین ایران گفت: «آقای پزشکیان هم در این مصاحبه و هم پیشتر گفته اند که سیاست‌های کلی جمهوری اسلامی ایران خارج از دولت تنظیم می‌شود و به دولت ابلاغ می‌شود و دولت مامور اجرای این سیاست‌ها است و بحث بر سر نحوه خوب اجرا شدن سیاست‌ها است. اگر سیاست خارجی ایران بر اساس نظر آقای پزشکیان همانند دوره اصلاحات، یا در ۴ سال اول دوره آقای روحانی، بر اساس تشنج زدایی و بازسازی مناسبات با دنیای خارج باشد، طبیعتا این شرایط فراهم می‌شود که با طرفین خارجی وارد گفتگو شده و سایت خارجی مد نظر خود را پیش ببرد.»
قاسم محبعلی به خبرنگار فرارو گفت:«مذاکرات هسته ای پیش از دولت آقای روحانی در عمان و مسقط با هدایت فراتر از دولت شروع شد. راه حل این بود که دولتی سر کار بیاید که سیاست های متناسب را برای حل و فصل مذاکرات داشته باشد. انتخابات سال 1392، چنین فرصتی را برای جمهوری اسلامی ایران و طرف های مقابل فراهم کرد. تا سال 1392، که تحریم های سخت بین المللی، علیه ایران اعمال شد، تولید ناخالص داخلی ایران، 40 درصد سقوط کرد. یعنی از 560 میلیارد به حدود 350 میلیارد رسید. نرخ ارز نیز بیش از 4 برابر سقوط کرد و صادرات و واردات و فروش نفت در وضعیت وخیمی بود. بنابر گزارشات متقنی که وجود دارد اگر برجام شکل نمی گرفت، احتمال حمله نظامی علیه ایران وجود داشت. اتفاقات بعدی محصول کار نیروهای رادیکال داخلی و خارجی و منطقه ای بود که برجام را مختل کردند. »
