سازمان میراث فرهنگی موظف به نگهداری و حفظ آثار تاریخی است و بودجه ای هم که از سوی دولت هرساله دریافت می کند قطعا در همین مسیر هزینه می شود اما برنامه ششم توسعه در این راستا بدون اشاره به برنامه ریزی جدید برای حوزه میراث فرهنگی، همان تکالیف همیشگی را دوباره رونویسی و تصویب […]
سازمان میراث فرهنگی موظف به نگهداری و حفظ آثار تاریخی است و بودجه ای هم که از سوی دولت هرساله دریافت می کند قطعا در همین مسیر هزینه می شود اما برنامه ششم توسعه در این راستا بدون اشاره به برنامه ریزی جدید برای حوزه میراث فرهنگی، همان تکالیف همیشگی را دوباره رونویسی و تصویب کرده است.
به نقل از صدا نیوز، در حالی که حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور به عنوان یکی از عرصه های بالقوه برای افزایش درآمدهای پایدار در کشور به شمار می رود اما برخی تصمیم گیری ها و قانون نویسی ها در این زمینه هماهنگی چندانی با سرعت پیشرفت وظایف این سازمان ندارد.
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری باید براساس اسناد بالادستی بتواند نقشه راه برای رسیدن به اهداف خود در افزایش درآمدزایی و نیز حفظ و مرمت بناهای تاریخی را ترسیم کند اما گویی مسئولان و به ویژه تصمیم گیران قانونی در این حوزه، اساسنامه این سازمان را با اسناد بالادستی اشتباه گرفته و در برنامه ششم توسعه، چشم انداز کلی برای این حوزه را درست همان چیزی تعریف کرده اند که سال هاست در اساسنامه سازمان به چشم می خورد.
سازمان میراث فرهنگی موظف به نگهداری و حفظ آثار تاریخی است و بودجه ای هم که از سوی دولت هرساله دریافت می کند قطعا در همین مسیر هزینه می شود اما برنامه ششم توسعه در این راستا بدون اشاره به برنامه ریزی جدید برای حوزه میراث فرهنگی، همان تکالیف همیشگی را دوباره رونویسی و تصویب کرده است.
روز ۱۹ دیماه، نمایندگان مجلس شورای اسلامی ماده ۱۱۳ قانون برنامه ششم توسعه را تصویب کردند. در بند ۲ این ماده، سازمان میراث فرهنگی موظف شد “برای حفظ و صیانت از میراث فرهنگی اقدام لازم را با همکاری و هماهنگی سایر دستگاه‌های اجرایی ذی ربط به منظور شناسایی، مستندسازی، حفاظت و مرمت و معرفی میراث فرهنگی (اعم از ملموس و ناملموس) میراث طبیعی، ایجاد شهرهای جهانی صنایع‌دستی و احیای هنرهای سنتی در حال زوال در حوزه فرهنگ و تمدن ایرانی و ثبت در فهرست میراث جهانی را طبق بودجه سنواتی به عمل آورد.”
نکته جالب اینجاست که در حالی این برنامه از سوی نمایندگان ملت نوشته شده که در صورت بی توجهی به آثار تاریخی در شهرهای مختلف، همین نمایندگان فراموش میکنند که بخش مهمی از وضعیت موجود ناشی از نگرش ناقص و عدم کار کارشناسی در برنامه های توسعه برای این عرصه بوده است اما متاسفانه حوزه میراث فرهنگی، سالهاست بدون برنامه مدون و بودجه کافی، کجدار و مریض مسیر را طی می کند و به همین دلیل بخش زیادی از سرمایه های معنوی و فرهنگی کشور زیر بار اقدامات علمی و بودجه های واقعی، کمر خم کرده است.
این اقدام نمایندگان مجلس در برنامه ششم مانند آن است که قانون، وزارت بهداشت را در یک برنامه کلان ملزم به حفظ و ارتقا سلامت مردم کند!.
منبع:تیتر شهر
