دیدار رمضانی دانشجویان با رهبر انقلاب

به گزارش نبأخبر، به رسم هر ساله، امسال نیز فعالین دانشجویی افطاری را مهمان رهبر انقلاب بودند.

در ادامه بخش‌هایی از بیانات رهبر انقلاب در این دیدار را به نقل از «پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله العظمی سیدعلی خامنه‌ای» می‌خوانید:

بعضی از گناه‌ها هست که انسان توجه ندارد به اینکه اینها گناه است. خیلی از حرف زدنهای ما، خیلی از اظهاراتی که در فضای مجازی میکنیم اینها پاسخ لازم دارد بالاخره مراقبت باید کرد.

رفتارهای نادرست خودمان اگر شناخته شد اصلاحش ممکن میشود، توبه‌ی از آنها ممکن میشود، استغفار از آنها ممکن میشود، اگر نادرستی شناخته نشد انسان توبه هم نمیکند می‌ماند متراکم میشود، دل را از نورانیت می‌اندازد حیف است شماها واقعاً دلهایتان نورانی است.

توصیه‌ام این است که دقت کنید که چه میگویید، فکر این را بکنید که در این بیان، در این گفتار، در این نوشتار مرتکب عملی نشویم که بعد نتوانیم برایش جوابی داشته باشیم.

امسال بحمداللّه ماه رمضان، ماه رمضان خوبی بود بخصوص رواج قرآن، تلاوت قرآن برای بنده خیلی خرسندکننده بود اینکه در شهرهای مختلف افراد متعددی گاهی حتی نوجوانهایی به این خوبی، به این روانی، گاهی از حفظ قرآن تلاوت میکنند، این یکی از آرزوهای بزرگ این بنده بود که بحمداللّه می‌بینم دارد تحقق پیدا میکند، تحقق پیدا کرده. بارها خدا را شکرگزاری میکنم. با قرآن هرچه میتوانید مأنوس بشوید. همه چیز در قرآن هست. با تدبر در قرآن، البته این تدبر با راهنمایی باید همراه باشد.

بجا است از کتابهای مرحوم آقای مصباح (رضوان‌اللّه‌‌علیه) استفاده بشود. حقاً و انصافاً فکر این مرد بزرگ فکر کمک‌کننده‌ی به حرکت درست فکری جوانها است.

هیئتهای فعال در این ماه، افطارهای خیابانی در این ماه، اینها همه‌اش چیزهای باارزشی است.

جوان دانشجوی امروز باید بداند در یک نظام انقلابی چشم باز کرده، قد کشیده، به دانشجویی رسیده، به محیط علمی دست پیدا کرده، تا اینجا پیش آمده.

این نظامی که شما دارید در آن زندگی میکنید این نظام با مبارزه با سختی، با تلاش به وجود آمده. اصلی‌ترین واقعیت‌های زندگی ما الان این است. نظام، نظام انقلابی است.

خیلی از خواسته‌های انقلابی تحقق پیدا نکرده، این درست است. اما نظامی که الان در آن زندگی میکنیم نظامی است که این توقعات از او هست، چرا؟ چون یک نظامی انقلابی است.

از لحاظ علمی و فناوری ببینید پیش از انقلاب بیش از ۴۰ سال در این کشور دانشگاه بود، کدام فکر علمی جدید از این دانشگاه دوره‌ی پهلوی بیرون آمد در حالی که اساتید خوبی هم داشتند، اساتیدی داشتند که اینها تعدادی البته از اساتیدشان تحصیلکرده‌های دانشگاه‌های معروف دنیا بودند، درس خوانده بودند، بلد بودند؛ دکتر حسابی بود، دکتر ریاضی بود، مرحوم مهندس بازرگان بود، بودند افرادی از این قبیل تحصیلکرده، خب از لحاظ استاد مشکلی نداشتند اما هیچ فرآورده نداشت این دانشگاه، نه یک فرآورده‌ی علمی داشت، نه یک پیشرفت فناوری و صنعتی داشت، نه یک فکر جدید مدیریتی برای کشور ارائه کرد، این دانشگاه وضع علمی و صنعتی این بود.

این مطلب که ایرانی امکان ندارد که به فناوری‌های بالا و دقیق دست پیدا کند جزو بدیهیات بود، جزو مسلمات بود که ایرانی قادر نیست به مقامات عالی علمی برسد، به خط مقدّم علم دست پیدا کند.

باید دنبال آرمان باشیم. جمهوری اسلامی میتواند آرمانهای خودش را در ذیل دو عنوان کلّی خلاصه کند: یک عنوان عبارت است از اداره‌ی کشور به شیوه‌ی اسلامی؛ عنوان دوم ارائه‌ی یک الگو به مردم جهان برای اداره‌ی خوب یک کشور. این دو آرمان است. شما باید برای این دو آرمان تلاش کنید. شما باید برای راه‌هایی که میتواند این دو عنوان کلّی را تحقّق ببخشد روی این باید فکر کنید، روی این باید کار کنید.

محافل دانشجویی، نشست‌های فکری دانشجویی، مطالعات دانشجویی، ارتباطات دانشجویی با صاحب‌ نظرانی که معتقد به انقلابند باید در این جهت باشد. فکر کنید ببینید برای تحقّق این دو عنوان چه‌کار باید کرد.

اداره‌ی اسلامی یک کشور، یعنی هم در جنبه‌ی مادّی، هم در جنبه‌ی معنوی باید در مسیر پیشرفت بی‌وقفه و بدون عقب‌گرد واقع بشود. یعنی از لحاظ رفاه عمومی، امنیّت جسمی و اخلاقی، عدالت.

عدالت را باید درست فهمید. عدالت یعنی نفی فاصله‌ی طبقاتی در استفاده از فرصتها، فرصتهای عمومی. همه‌ی فرصتها بایستی بالسویه در دسترس مردم قرار داده بشود. امتیاز استفاده‌ی از فرصتها این ظلم است، این خلاف عدالت است.

عدالت فقط در مسئله‌ی مالی که نیست. مسائل آبرویی، مسائل کاری، شغلی، حیثیّت‌ها، بقیه‌ی چیزها، اینها هم چیزهایی است که در آن باید رعایت عدالت بشود. عدالت. پیشرفت علمی، گسترش سلامت، جوان نگه داشتن جمعیّت، انواع سازندگی‌ها و نوآوری‌ها؛ اداره‌ی اسلامی کشور که میگویم یعنی اینها باید تحقّق پیدا کند.

اگر بخواهیم دانشگاه را تعریف کنیم، رکن اصلی تعریف دانشگاه علم است، دانش.

سه وظیفه‌ی اصلی دانشگاه دارد. اول عالم تربیت کند، دوم علم تولید کند، سوم به تربیت عالم و تولید علم جهت بدهد.

دانشگاههای دنیا عالم تربیت میکنند، علم هم تولید میکنند، اما در این رکن سوم لنگند. نتیجه چه میشود؟ نتیجه این میشود که محصول تربیت علم و تولید علم و تربیت عالم میشود ابزار دست قدرتهای صهیونیستی و قدرتهای استکباری دنیا. همه‌ی ارکان دانشگاه باید به این سه نقطه توجه کنند. مدیر، استاد، دانشجو، متن درسی، فرایندهای آموزشی، همه باید در خدمت این سه جهت باشند.

اگر از لحاظ نظری تشکلها خودشان را تقویت نکردند اشکال در کارشان بوجود می‌آید نه اینکه نمیتوانند تفکر انقلابی را گسترش بدهند خودشان هم حتی ممکن است به تحلیل بروند کما اینکه این اتفاق افتاده در مواردی زیر اسم اسلام بر خلاف فکر اسلامی کار میشود، حرف زده میشود، اطلاعیه داده میشود.

نگاه نقادانه را داشته باشید اما نگاه سرافرازانه را هم در قبال پیشرفتهای کشور داشته باشید.

در بخشهای مختلف کشور پیشرفتهای زیادی اتفاق افتاده.

انتقادها را باید بگویید شکی نیست، اما افتخار کنید، سرافراز باشید که در بخشهای مختلف کارهای مهمی انجام گرفته، کارهای خوبی انجام گرفته.

تشکلها یکی از فرصتهای بزرگ کشورند؛ تشکلهای دانشجویی. بنده تشکلهای دانشجویی را، همه‌تان را جزو فرصتهای بزرگ میدانم، میدانم اختلاف نظر هم دارید، اختلاف ممشا هم دارید اشکالی هم ندارد، اختلاف فکری غیر از یقه‌گیری و دعوا کردن است آنی که بنده اول سال هم گفتم، تکرار هم کردم، باز هم تکرار میکنم و نهی میکنم از آن: آن عبارتست از دعوا کردن، اختلاف نظر به دعوا نباید منتهی بشود، به گریبان یکدیگر را گرفتن نباید منتهی بشود.